Найля Аппасова: Әр сынақтан соң өз-өзімді қолға алып, қасқайып тұру – менің жетістігімнің сыры

Бұл сөздер бүгінгі кейіпкердің өмірлік кредосы десек болады. Найля Аппасова – кәсіпкер, архитектор, бақытты әйел. Өмірдің сан тараулы сынағынан өр тұлғаны қалай қалыптастыруға болады? 

- Найля ханым, уақыт тауып, сұхбат беруге келіскеніңізге алғыс білдіреміз. Өзіңізді 3 сөйлеммен қалай таныстырар едіңіз?

- Жалпы өзімді 3 сөйлеммен таныстыра алмаспын.  Мен құрылыс саласында қызмет атқарамын. Инженер-құрылысшымын. 20 жылдан астам уақыт спортпен айналысып келемін. Iron man-ға дайындалып жүрмін. Сондай-ақ, менің қоғамдық қызметім - "IQanat" мектебінде сабақ беремін. Сонымен қатар, партия ішілік шаруаларамда жетіп жатыр. Қазақстанның әлеуметтік мәселелерін шешу жолындағы істер мен үшін ең басты тақырып деп білемін. Солай (күлді).

- Сіздің жан-жақтылығыңыз таңғалдырады. Қалай осының барлығын ұштастыра аласыз? 

- Ең көп қойылатын сұрақтың бірі. Дәл қазір нақты жауап бере алмаймын. Өмірде болған тосқауылдарды дәл сәтінде шешіп үйреніп қалғаным шығар. Кейде өзіме заң іспеттес етіп қойған шектеулерден осылай босадым десем болады. Барлығын уақытылы істеу. Таңертең сағат 7-ден түнге дейін менің бос уақытым жоқ. Менің әр минутым жоспарланған. Әр істі қалауларым мен «солай істеу керек» деген ниетпен емес, жақсы көргендіктен айналысамын.

- Найля, сізді архитектор, бизнес тренер, кітап авторы және спикер ретінде білеміз ғой. Осылардың қайсысы сізге жақын және неге?

- Мен өзімді тек бір бағытта көре алмаймын. Дәріс оқымай, кәсібім жоқ кезде әрине маған жобамен айналысқан ұнады. Ал кейіннен кітап жазған соң, мені түрлі жобаларға шақыра бастады. Әртүрлі жағымды пікірден соң,  жаңа қырымнан ашылдым десем болады. Көпшіліктің алдына шығып, бағыт бағдар бере бастадым. Негізі мұны өнер деп алсақ, онда мен 2020 жылы өткен «Праймеризге» қатысқанда толыққанды ашылдым. Қалалық маслихатқа өтпесек те, көп тәжірибе жинақтадым. Қай жерде, қашан сөз бастау керектігін, тыңдарманды қалай зарықтырмай сөйлеу керектігін ұқтым. Ойымды бүкпесіз айтуды үйрендім. Шешендік өнер осылай өздігінен қалыптасты. Қазір мен барлық істі бірізділікпен және шынайы сүйіспеншілікпен істеймін.  

- «ANA Astana» жобасы туралы айтып берсеңіз? Қазіргі таңда неше ғимараттың жобасын жасадыңыздар? Және бәсекелестерге қарағанда сіздердің ерекшеліктеріңіз қандай?

- "ANA ASTANA" компаниясы - бұл өнеркәсіптік және азаматтық маңызы бар нысандарды кәсіби жобалау сияқты ортақ мақсатқа қол жеткізуге ұмтылатын пікірлестер ұжымы ретінде 2013 жылы құрылған компания. Қазір компания мамандары кәсіпорындарды, ірі зауыттарды, тұрғын үй кешендерін, ірі зауыттарды, мешіттерді, мәдени орталықтарды, коттедж қалашықтарын жобалаумен айналысады.

Жалпы, бастан аяқ осынша жобаны бітірдік деп айта алмаймын. Себебі, бізде әрқашан тапсырыстар болады. Қазірдің өзінде 4 жобамен айналысып жатырмыз. Оларды бітірген соң, тағы 3-4 жоба болады. Осылай бір ағымда еңбектенудеміз. Әрине, ұжымның бірден 10 шақты жобамен айналысуына болар еді және ол біздің бизнес жоспарымызға кіреді. Бірақ, біз өнімнің сапалы болуына баса назар аударамыз. Ұжымның әрбір мүшесі тұтынушыға жобаның қай сатыда тұрғанын және қай бағытта екенін айтып бере алады. Бұл біздің басты ерекшелігіміз деп сенімді түрде айта аламын. 

- Өміріңізді өзгертіп, сізді тұлға ретінде қалыптастырған жәйтпен бөлісеңіз?

- Мен қарапайым отбасынанмын. Әке-шешем инженер болған. Отбасында жалғыз бала болғандықтан ерте есейдім. Бала кездегі ең сүйікті ісім кітап оқу болды. Кейін әкем қайтыс болғанда бізге қиын болды. Анам екі адамның орнына жұмыс істеді. Базардан киім алудың не екенін білмей, етігімізге дейін жамап-жасқап жүретін кездер еді. 90 жылдардың қиыншылығын да көрдік. Әрине менің ойым «анама қалай көмектессем болады?» деумен болды.

Миллиондаған қыздар сияқты ертегіге ұқсас өмір сүремін деп ойладым. Күлшеқыздай ханзадаға тұрмысқа шығып, омен бір күнде өмірден өтеміз деп ойладым. Осының барлығын көз алдыма елестете ұйықтайтынмын. Бірақ, өмір біз ойлағандай бола бермейді. Күйеуіммен 1 жыл ғана бірге тұрдық. Мен үшін бұл үлкен күйзеліс болды. Жылдар бойы армандаған көңіл қарлығаштарым менен басқа жаққа ұшып кетті. Осылай қаяулы жандардың қатарына қосылдым. Өмір болған соң алдымызда небір тосқауылдар тұрады ғой. Ондай кезде балаларымның болашағын көп ойлаймын.

Олардың ерте есейіп, барлығын өздері шешкенін қалаймын. Жеке таңдаулары болса деймін.  Бірақ, осындай сәттер өзіңмен-өзің жалғыз қалып, өз-өзіңге тағылым айтып, мықты мінез пайда болып, жеке тұлға ретінде қалыптасуыма септігін тигізді. Бұл менің өмірім, менің жүріп өткен жолым! Тағдырыма ризамын. Әрбір сынақ, сіздің іштей жаңаруыңыздың жаңа мүмкіндігі екенін естен шығармаңыз.